นิตยสาร
นิตยสารสารคดี ฉบับที่ 469 เมษายน 2567
หมอลำ-รถแห่ ซอฟต์พาวเวอร์อีสานร่วมสมัย
ทำไม “หมอลำ” วัฒนธรรมความบันเทิงเก่าแก่ของอีสานจึงไม่เคยห่างหายแม้ล่วงผ่านยุคสมัย
นับตั้งแต่บรรพชนรู้จักหลอมโลหะมาทำเป็นลิ้นแคน
จากนั้นมาเสียงแคนก็คงไม่เคยเงียบหายจากถิ่นลุ่มน้ำโขง ตามบันทึกที่ปรากฏอยู่บนประติมากรรมสำริด
จนถึงยุคเสียงดนตรีสตรีมมิงในออนไลน์ หมอลำก็ยังครองใจคนฟังตามจำนวนยอดวิว
หมอลำยุคใหม่นอกจากขยายวงใหญ่กว่า 300 ชีวิต แสงสีแสงไม่ด้อยกว่าเวทีคอนเสิร์ตมาตรฐาน
อีกด้านยังปรับตัวเข้าสู่ผู้ฟังรุ่นใหม่ด้วยการย่อเวทีกว้างใหญ่กับตู้ลำโพงกระหึ่มมาอยู่บนรถบรรทุกคันเดียว
ที่รู้จักกันในชื่อ “รถแห่” ทำให้ผู้ชมกับศิลปินใกล้ชิดกันมากขึ้น
คนดูสามารถเข้าร่วมเป็นหนึ่งเดียวกับเวทีได้รอบด้าน ทั้งยังเป็นเวทีเคลื่อนที่ไปแบบถึงไหนถึงกัน
ก็ยิ่งทำให้ดนตรีหมอลำได้รับความนิยม-โดยเฉพาะในถิ่นอีสาน
กำลังเป็นกระแสและพลวัตทางวัฒนธรรมบันเทิงที่น่าทำความรู้จักและรื่นเริงใจไปด้วยกันในสารคดีฉบับนี้