หนังสือแนะนำจากบรรณารักษ์
แนะนำหนังสือน่าอ่าน วันที่16ก.พ.2564
เมื่อราชสำนักมีแต่บัณฑิตจับตำรา พี่ชายฝาแฝดก็สละชีพเพื่อปกป้องแผ่นดิน องค์หญิงหยางเสวี่ยหนี่ จึงต้องลุกขึ้นมาควงกระบี่ฟาดฟันศัตรู แต่รบธรรมดาโลกไม่จำ นางจึงสวมชุดเจ้าสาวสีโลหิตไล่ปลิดชีพเหล่าข้าศึก…
จนถูกขนานนามว่า... เจ้าสาวปีศาจ!
จากกุลสตรีในวังหลวง จึงต้องกลายมาเป็นจอมยุทธ์หญิงเพื่อพิชิตใจบุรุษที่หมายตา แต่ หลี่เฉินชุน ก็ยังปฏิเสธนางอย่างไร้เยื่อใย รบก็จะรบ รักก็จะรัก นางจะมีชีวิตรอดกลับไปขอผู้ชายแต่งงานได้หรือไม่ สวรรค์เท่านั้นที่รู้!
“บอกข้ามาว่าท่านแอบเข้ามาทำอะไรในห้องน้ำของข้า”
เสวี่ยหนี่ทำปากยื่น ก่อนกลิ้งตัวลงนอนบนที่นอนของชายหนุ่ม กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ที่นางคุ้นเคยอบอวลไปทั่วบริเวณ
“ข้าเข้ามาหาท่าน แต่ไม่พบใคร ข้ากำลังจะออกไปตามหา แต่เจ้าหานตงเปิดประตูเข้ามาเสียก่อน ข้าเลยกระโดดไปซ่อนตัวในห้องน้ำ ส่วนท่านมาถึงก็ถอดชุด แช่น้ำ...”
ร่างสูงถลึงตาใส่เจ้าของร่างบาง นางเห็นเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องตลกหรืออย่างไร “กลับไปได้แล้ว ข้าจะนอน”
“กลัวข้าหรือ”
“ใช่ ข้ากลัว กลัวว่ามันจะไม่อาจควบคุมได้”
หญิงสาวยิ้มหวาน นางไม่เคยตัดใจจากเขาได้สักครั้ง และไม่คิดจะตัดใจด้วย
“ข้ารู้มาว่า บุรุษอย่างท่านจะหวั่นไหวและมิอาจห้ามใจได้กับสตรีที่มีใจให้ ท่านจะหวั่นไหวกับข้าได้อย่างไร เมื่อท่าน... ไม่รู้สึกใดๆ ต่อข้าแม้แต่น้อย”
เมื่อราชสำนักมีแต่บัณฑิตจับตำรา พี่ชายฝาแฝดก็สละชีพเพื่อปกป้องแผ่นดิน องค์หญิงหยางเสวี่ยหนี่ จึงต้องลุกขึ้นมาควงกระบี่ฟาดฟันศัตรู แต่รบธรรมดาโลกไม่จำ นางจึงสวมชุดเจ้าสาวสีโลหิตไล่ปลิดชีพเหล่าข้าศึก…
จนถูกขนานนามว่า... เจ้าสาวปีศาจ!
จากกุลสตรีในวังหลวง จึงต้องกลายมาเป็นจอมยุทธ์หญิงเพื่อพิชิตใจบุรุษที่หมายตา แต่ หลี่เฉินชุน ก็ยังปฏิเสธนางอย่างไร้เยื่อใย รบก็จะรบ รักก็จะรัก นางจะมีชีวิตรอดกลับไปขอผู้ชายแต่งงานได้หรือไม่ สวรรค์เท่านั้นที่รู้!
“บอกข้ามาว่าท่านแอบเข้ามาทำอะไรในห้องน้ำของข้า”
เสวี่ยหนี่ทำปากยื่น ก่อนกลิ้งตัวลงนอนบนที่นอนของชายหนุ่ม กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ที่นางคุ้นเคยอบอวลไปทั่วบริเวณ
“ข้าเข้ามาหาท่าน แต่ไม่พบใคร ข้ากำลังจะออกไปตามหา แต่เจ้าหานตงเปิดประตูเข้ามาเสียก่อน ข้าเลยกระโดดไปซ่อนตัวในห้องน้ำ ส่วนท่านมาถึงก็ถอดชุด แช่น้ำ...”
ร่างสูงถลึงตาใส่เจ้าของร่างบาง นางเห็นเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องตลกหรืออย่างไร “กลับไปได้แล้ว ข้าจะนอน”
“กลัวข้าหรือ”
“ใช่ ข้ากลัว กลัวว่ามันจะไม่อาจควบคุมได้”
หญิงสาวยิ้มหวาน นางไม่เคยตัดใจจากเขาได้สักครั้ง และไม่คิดจะตัดใจด้วย
“ข้ารู้มาว่า บุรุษอย่างท่านจะหวั่นไหวและมิอาจห้ามใจได้กับสตรีที่มีใจให้ ท่านจะหวั่นไหวกับข้าได้อย่างไร เมื่อท่าน... ไม่รู้สึกใดๆ ต่อข้าแม้แต่น้อย”