บรรณนิทัศน์ออนไลน์

ไซอิ๋ว
895.13 อ869ซ ล.1-ล.2
 

 

ไซอิ๋ว หรือชื่อเต็มภาษาจีนว่า "ไซอิ๋วกี่" แปลว่า บันทึกการเดินทางไปตะวันตก หมายถึง การเดินทางไปอินเดีย (ชมพูทวีป) ของพระถังซำจั๋งและศิษย์ วรรณกรรมเรื่องนี้มีเค้าโครงมาจากความจริงในประวัติศาสตร์ คือการเดินทางไปอินเดียของพระถังซำจั๋งที่ถูกนำมาแต่งเติมเป็นนิทานเล่าสืบต่อกันมาและนำไปแสดงงิ้ว

 

บรรณนิทัศน์ :

พระถังซำจั๋ง ผู้มีความขยันพากเพียร สติปัญญาสูงส่ง มีความสามารถโดดเด่น ท่ามกลางหมู่สงฆ์ สุดท้ายได้รับเลือกจากฮ่องเต้ถังไท่จง เข้าพิธีสาบานตนเป็นพี่น้องกัน ต่อมาพระถังซำจั๋งได้รับมอบหมายให้เดินทางไปยังชมพูทวีป(อินเดีย)เพื่ออัญเชิญพระคัมภีร์พระพุทธศาสนา ระหว่างการเดินทางก็รับศิษย์ด้วยกัน 4 ตัว คือ เห้งเจีย(ปีศาจลิง) ตือโป๊ยก่าย(ปีศาจหมู) ซัวเจ๋ง(ปีศาจปลา) ม้ามังกรขาว(มังกรขาว) ในระหว่างการเดินทางจะต้องพบเจอกับอุปสรรคขัดขวางมากมายจากของเหล่าปีศาจ หรือแม้แต่พระถังซำจั๋งกับเหล่าลูกศิษย์ที่เกิดการทะเลาะเบาะแว้งกันหลายต่อหลายครั้งก็ตาม แต่สุดท้ายพระถังซำจั๋งกับเหล่าลูกศิษย์ก็ได้เดินทางถึง "วัดลุ่ยอิม" ในชมพูทวีปได้สำเร็จ และได้รับพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์กลับมา คณะศิษย์อาจารย์ทั้งห้าได้ใช้เวลาสิบสี่ปีในการเดินทางไปอัญเชิญพระคัมภีร์ ก่อเกิดผลบุญครบถ้วนสมบูรณ์สำเร็จมรรคผล จึงได้รับการแต่งตั้งจากพระยูไล ดังนี้

พระถังซำจั๋ง แต่งตั้งให้เป็น บุญกุศลพุทธะ

ซุนเห้งเจีย(ซุนหงอคง) แต่งตั้งให้เป็น ชนะศึกพุทธะ

ตือโป๊ยก่าย แต่งตั้งให้เป็น พุทธพิธีทูต

ซาเหอซ่าง(ซัวเจ๋ง) แต่งตั้งให้เป็น อรหันต์ร่างทอง

ม้ามังกรขาว แต่งตั้งให้เป็น ม้ามังกรสวรรค์แปดเหล่า