หนังสือแนะนำ

"เรือนร่มงิ้ว"

ผู้แต่ง : ภาคินัย

ถ้าเราได้รับมรดอกตกทอดจากบรรพบุรุษเป็น "เรือน" ร้างผีสิงหลังหนึ่ง หากเป็นแบบนั้น...เราจะอยากได้มันเป็นสมบัติหรือไม่?

ไม่ว่าใครก็คงอยากมี "บ้าน" เอาไว้เป็น "ร่ม" ให้กับกายและหัวใจได้หยุดพักผ่อนทว่า "บ้าน" ที่เราอยู่ หรือ "ผืนดิน" ที่เราตัดสินใจซื้อหรือได้มานั้นใครจะรู้ว่ามันมีประวัติและที่มาเช่าไร..ใครจะรู้ว่ามันมี "ความลับ" อะไรหรือเปล่าทั้งนี้ อะไรที่ขึ้นชื่อว่า ความลับ...มักไม่ใช่เรื่องดีแต่มันก็มักจะมีพลังบางอย่างดึงดูดให้คนใคร่รู้เดินเข้าไปหาคำตอบอยู่เสมอทั้งที่เราก็รู้ดีว่า คำตอบที่รออยู่ตรงหน้านั้น อาจไม่ต่างจากต้น "งิ้ว" นั่นคือ...ไม่น่าเข้าใกล้ เพราะสุดท้ายมันจะทิ่มแทงให้เราต้องทรมานและเจ็บปวด

>>ผืนดินทุกผืน...บ้านทุกหลัง...ต้นไม้ทุกต้น...มีความเป็นมาและทุกวัน...ทุกเวลา...มีคนตาย! คงไม่ต่างจากเรืองของ คุณหลวงวิศาล ที่ถูกปล่อยรำงมานานร่วมยี่สิบปีว่ากันว่าที่นั่น ยังมีดวงวิญญาณของ คุณมาลัย ลิงสถิตรอปลิดชีวิตใครบางคนอยู่ทึกคนต่างพากันกลัว ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ไม่มีใครคอยยากพูดถึง ไม่มีใครอยากรื้อฟิ้นยกเว้นเสียแต่ ไม้ ลูกคนมีอันจะกินที่เดินทางไกลมาจากพระนครเขามาพร้อมกับ "โฉนด" ที่ดินผืนนี้ ที่พ่อกับแม่แอบซ่อนเอาไว้ก่อนจะตายอย่างปริศนาคำว่า "อย่าได้กลับไปที่นี่" ที่เขียนไว้บนโฉนด เหมือนเป็นคนท้าทายให้ตามหาเรืองหลังนั้นเพื่อจะมาพบว่า ณ เรือนร้างกลางเมืองกรุงกำ มีผีคุณมาลับรอเขาเนิ่นนานรอที่จะเปิดเผยว่าความจริง...รอเล่าเรื่องที่ไม่มีใครรู้...รอเอาเงาหัวของใครบางคนไปกับเธอ! แล้วไม้เกี่ยวอะไรกับเรืองรางแห่งนี้? ในเมือเขามั่นใจว่าไม่เคยรู้จักกับคุณมาลัยมาก่อน และการ"ไม่รู้จัก" ความแค้นจะชักพา "มารู้จัก " พร้อมทั้งกล่าวทายทักกับความ "ฉิบหาย" เปิดเรือนต้อนรัยให้พักเอนกาย ดื่มน้ำดื่มท่า รับกับข้าวกับปลาสักหน่อยเป็นไร แล้วค่อยเตรียมตัวตาย...ในเรือนร่มงิ่ว<<

พิกัด : ชั้น 2 ตู้หนังสือนิยายสยองขวัญ

ขอขอบคุณข้อมูลหนังสือจาก