บทความน่ารู้
"นาร์ซิสซัส" (Narcissus) ผู้หลงตัวเองจนตัวตาย
ตำนานเทพปกรณัมกรีก
" นาร์ซิสซัส " (Narcissus) ผู้หลงตัวเองจนตาย
นาร์ซิสซัส เป็นบุตรของเทพแห่งแม่น้ำซิฟิสซัส (Cephissus) กับนางไม้ลิโรพี (Lirope) โดยที่ตัวนาร์ซิสซัสนั้นเป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้างดงามและเป็นผู้ที่ไม่เคยสนในอิสตรีใด แม้ว่าสตรีและนางไม้จะมาหลงรักเขาเป็นจำนวนมาก และหนึ่งในผู้ที่มีความรักให้แก่นาร์ซิสซัสมากที่สุดคือนางไม้ผู้มีนามว่า เอคโค (Echo) เขาก็ไม่เคยคิดที่จะสนใจใยดีในรักเหล่านั้นเลย แม้ว่าเอคโคจะเพียรพยายามมากเท่าใดความรักของนางก็ไม่อาจสมหวัง ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้เอคโคระทมทุกข์เป็นอย่างมาก ร่างของนางจึงหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกับหินแล้วเหลือทิ้งไว้แค่เพียงเสียง
โดยเมื่อเรื่องราวนี้ได้ไปถึงหูเทวีเนเมซิส (Nemesis) นางจึงต้องการแก้แค้นให้กับผู้ที่ผิดหวังในรักที่มีให้แก่นาร์ซิสซัสผู้เย่อหยิ่ง นางจึงสาปให้นาร์ซิสซัสต้องผิดหวังในความรักเช่นเดียวกันด้วยการให้เขานั้นหลงรักในเงาของตัวเอง ทำให้ในวันหนึ่งเมื่อนาร์ซิสซัสก้มตัวคุกเข่าลงเพื่อจะดื่มน้ำในแม่น้ำ เขาก็ได้เห็นเงาของตัวเองที่สะท้อนอยู่แล้วเกิดหลงรักขึ้นมาในทันที โดยไม่รู้เลยว่านั่นคือเงาของตนเอง ทำให้นาร์ซิสซัสนั้นพยายามที่จะไขว่คว้าก้มลงสัมผัสคนที่เขารัก แต่ทว่าเมื่อมือของเขาหย่อนลงไปในแม่น้ำเงานั้นก็มลสยหายไปในทันที
เป็นเหตุให้นาร์ซิสซัสไม่เป็นอันกินอันนอนเพราะไม่อาจสมประสงค์ในรักนี้ได้ กระทั่งสุดท้ายตัวเขานั้นก็ได้ล้มป่วยและถึงแก่ชีวิตด้วยความเศร้าโศก
ณ ที่แห่งนั้นเองบรรดานางไม้ที่หลงรักนาร์ซิสซัสที่ได้เห็นการตายของเขาจึงอยากที่จะจัดพิธีศพให้ ทว่าพวกนางกลับไม่สามารถหาร่างของเขาพบ เนื่องจากร่างของนาร์ซิสซัสได้กลายเป็นดอกไม้เติบโตอยู่ ณ แม่น้ำสายนั้นไปเสียแล้ว ดอกไม้นี้จึงได้ชื่อว่า นาร์ซิสซัส เพราะมันมักจะเติบโตขึ้งอยู่ตามริมน้ำและโน้มต้นลงมองเงาดอกในน้ำนั่นเอง
ขอบคุณข้อมูลจาก รองศาสตราจารย์ สุวิมล พิณโสภณ
http://www.damrong-journal.su.ac.th/upload/pdf/72_4.pdf
ตำนานเทพปกรณัมกรีก
" นาร์ซิสซัส " (Narcissus) ผู้หลงตัวเองจนตาย
นาร์ซิสซัส เป็นบุตรของเทพแห่งแม่น้ำซิฟิสซัส (Cephissus) กับนางไม้ลิโรพี (Lirope) โดยที่ตัวนาร์ซิสซัสนั้นเป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้างดงามและเป็นผู้ที่ไม่เคยสนในอิสตรีใด แม้ว่าสตรีและนางไม้จะมาหลงรักเขาเป็นจำนวนมาก และหนึ่งในผู้ที่มีความรักให้แก่นาร์ซิสซัสมากที่สุดคือนางไม้ผู้มีนามว่า เอคโค (Echo) เขาก็ไม่เคยคิดที่จะสนใจใยดีในรักเหล่านั้นเลย แม้ว่าเอคโคจะเพียรพยายามมากเท่าใดความรักของนางก็ไม่อาจสมหวัง ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้เอคโคระทมทุกข์เป็นอย่างมาก ร่างของนางจึงหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกับหินแล้วเหลือทิ้งไว้แค่เพียงเสียง
โดยเมื่อเรื่องราวนี้ได้ไปถึงหูเทวีเนเมซิส (Nemesis) นางจึงต้องการแก้แค้นให้กับผู้ที่ผิดหวังในรักที่มีให้แก่นาร์ซิสซัสผู้เย่อหยิ่ง นางจึงสาปให้นาร์ซิสซัสต้องผิดหวังในความรักเช่นเดียวกันด้วยการให้เขานั้นหลงรักในเงาของตัวเอง ทำให้ในวันหนึ่งเมื่อนาร์ซิสซัสก้มตัวคุกเข่าลงเพื่อจะดื่มน้ำในแม่น้ำ เขาก็ได้เห็นเงาของตัวเองที่สะท้อนอยู่แล้วเกิดหลงรักขึ้นมาในทันที โดยไม่รู้เลยว่านั่นคือเงาของตนเอง ทำให้นาร์ซิสซัสนั้นพยายามที่จะไขว่คว้าก้มลงสัมผัสคนที่เขารัก แต่ทว่าเมื่อมือของเขาหย่อนลงไปในแม่น้ำเงานั้นก็มลสยหายไปในทันที
เป็นเหตุให้นาร์ซิสซัสไม่เป็นอันกินอันนอนเพราะไม่อาจสมประสงค์ในรักนี้ได้ กระทั่งสุดท้ายตัวเขานั้นก็ได้ล้มป่วยและถึงแก่ชีวิตด้วยความเศร้าโศก
ณ ที่แห่งนั้นเองบรรดานางไม้ที่หลงรักนาร์ซิสซัสที่ได้เห็นการตายของเขาจึงอยากที่จะจัดพิธีศพให้ ทว่าพวกนางกลับไม่สามารถหาร่างของเขาพบ เนื่องจากร่างของนาร์ซิสซัสได้กลายเป็นดอกไม้เติบโตอยู่ ณ แม่น้ำสายนั้นไปเสียแล้ว ดอกไม้นี้จึงได้ชื่อว่า นาร์ซิสซัส เพราะมันมักจะเติบโตขึ้งอยู่ตามริมน้ำและโน้มต้นลงมองเงาดอกในน้ำนั่นเอง
ขอบคุณข้อมูลจาก รองศาสตราจารย์ สุวิมล พิณโสภณ
http://www.damrong-journal.su.ac.th/upload/pdf/72_4.pdf